Waarom je uitgeput bent, ook al doe je alles \"goed\"

Over perfectionisme, zorgen voor anderen en jezelf vergeten

Ze doet alles zoals het hoort.
Ze is er voor haar gezin, haar werk, haar omgeving.
Ze zorgt, organiseert, houdt vol.
En toch is ze moe. Al heel lang.
Niet zomaar moe, maar leeg.

Ze slaapt slecht.
Voelt zich prikkelbaar.
En haar lijf lijkt constant ‘aan’ te staan.

In mijn praktijk ontmoet ik deze vrouwen.
Slim, zorgzaam, toegewijd.
Maar ergens onderweg zijn ze zichzelf kwijtgeraakt.
Niet in één keer.
Maar beetje bij beetje.

Het patroon dat niemand ziet

Wat ze met elkaar gemeen hebben?
Ze willen het graag goed doen.
Ze passen zich aan.
En ze leggen de lat hoog, vaak ongemerkt.

Ze zeggen dingen als: “Ik wil niet zeuren.” “Als ik het niet doe, wie dan?” “Anderen hebben het drukker dan ik.” En ze blijven geven.
Tot hun lijf op de rem trapt.
Of hun hoofd niet meer meewerkt.

De valkuil van de sterke vrouw

Veel vrouwen zijn van jongs af aan gewend om door te gaan.
Niet zeuren, schouders eronder, alles onder controle houden.

Maar die kracht heeft een keerzijde.
Want als je altijd sterk moet zijn, is er geen ruimte om moe te zijn.
Geen ruimte om stil te vallen.
Geen ruimte om te voelen wat jij nodig hebt.

En precies daar begint het vastlopen.

Perfectionisme vermomt zich goed

Perfectionisme is niet altijd zichtbaar.
Het zit in gedachten als:

• “Ik moet eerst dit afmaken.”

• “Het moet wel goed zijn.”

• “Ik mag geen fouten maken.”

Het zorgt ervoor dat je doorgaat, terwijl je lijf rust nodig heeft.
Dat je helpt, terwijl je zelf leegloopt.
Dat je denkt: “nog even volhouden,” terwijl je systeem al maanden om herstel vraagt.

Wat wél werkt

In mijn werk help ik vrouwen niet om nog beter te plannen of nog efficiënter te zijn.
Ik help ze vertragen.
Voelen.
Zien waar ze zichzelf voorbij zijn gelopen.

We werken met het lichaam, met spanning die je vasthoudt en met de overtuigingen die je niet meer dienen.

Soms met voetreflextherapie.
Soms met EFT.

Soms gewoon door te leren pauzeren, zonder schuldgevoel.

Want rust nemen is geen zwakte.
Het is de basis om op terug te vallen.